Τα έζησα όλα με εσένα. Τα έζησα όλα για σένα.
Σ'ερωτεύτηκα και έχασα τον εαυτό μου.
Έγινα φτηνή για να σε κρατήσω.
Έγινα ό,τι σιχαινόμουν μόνο για σένα. Δεν τ'άξιζες.
Χαλάστηκα. Χαλάστηκα πολύ.
Έχασα πολλές φορές την ψυχραιμία μου.
Έσπασα πράγματα,έριξα βιβλία, έσκισα φωτογραφίες.
Έσπασα από τα νεύρα μου ποτήρι στα χέρια μου.
Έχασα αίμα για σένα. Αίμα και χρόνο.
Τράκαρες και έφταιγα.
Τρακάραμε και παρέα και δεν έφταιγε κανείς.
Ήπιες πολύ, χαλάστηκες, κάπνισες.
Άλλαξες. Άλλαξα. Φταις.Φταίω.
Με έκανες να σε μισώ, να μην αντέχω να μ'αγγίζεις.
Να θέλω να σε σκοτώσω, να μηχανεύομαι τρόπους για να το κάνω.
Ξενύχτησα στη βεράντα, για να σε σώσω.
Θα σε σκότωνα, το καταλαβαίνεις ;
Ύστερα τα βρίσκαμε πρόσκαιρα.
Τα μάτια σου διέλυαν τα σκοτάδια και τους φόβους.
Μετά, πάλι αδιέξοδο.
Έχουμε μιλήσει για ώρες και δεν βγήκε πουθενά.
Σ'έχω δει να με κοιτάς με απέχθεια.
Ένιωσα για τα καλά, την παράλογη ζήλεια σου.
Προσπάθησες και εσύ να με σκοτώσεις.
Τι προσωπική νίκη, αλήθεια, για μια γυναίκα.
Σ'έχω δει να'σαι μαλάκας, σ'έχω δει να'σαι σωστός.
Έχω τρέξει από πίσω σου.
Έχεις φύγει και έχεις γυρίσει πολλές φορές.
Σου'χω φωνάξει ''Συγγνώμη'' μα δεν σε συγκίνησε.
Υπήρξαν στιγμές που ήθελες να απολογηθείς.
Και δεν σ'άκουσα ποτέ, δεν έκατσα να ακούσω όσα είχες να πεις.
Υπήρξαν φορές που ξενέρωσα τραγικά μαζί σου.
Υπήρξαν βραδιές που μιλήσαμε μόνο με το βλέμμα.
Υπήρξαν ώρες που η σιωπή, τα έλεγε όλα.
Ύπήρξαν νύχτες τραγικές.
Σε είχα δίπλα μου και ήταν σαν να μην σε είχα.
Άφησαμε τα απωθημένα μας να μας καταστρέψουν.
Δεν σε συγχώρεσα ποτέ για τίποτα.
Δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή πως μ'αγαπάς.
Δεν ένιωσες ποτέ πόσο σ'αγάπησα.
Δεν παραδεχθήκαμε όταν έπρεπε πως όλα τελείωσαν.
Αυτή η μάχη ανάμεσα μας, πάντα θα διαρκούσε.
Η μάχη για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι.
Δεν θα τέλειωνε ποτέ, αλήθεια σου το λέω.
Για'αυτό και τελειώσαμε έτσι. Άσχημα.
Αν δεν σ'αγαπούσα τόσο θα είχα κάνει τα δικά μου.
Αργήσαμε και γι'αυτό ταλαιπωρηθήκαμε.
Αργήσαμε να καταλάβουμε πως όλα τέλειωσαν.
Δεν έχουν σημασία βέβαια, αυτά τώρα πια.
Είσαι ήρεμος, όμορφος, έτοιμος...να ερωτευτείς.
Εγώ δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη, δεν ξέρω πότε θα'μαι.
Δεν το αποκλείω όμως πια, όχι.
Πάντα όμως θα συγκρίνω τους άλλους με εσένα.
Πάντα θα περιμένω την δική σου πνοή για να ξαναγεννηθώ.
Δεν σου λέω πως αυτό είναι μεγάλος έρωτας.
Όμως σίγουρα...κάποια πουστιά έχει κάνει η μοίρα με εμάς.
Το πιστεύω και το ξέρεις. Και εσύ το πιστεύεις.