Kαλοκαίρι... (damn?!)

Καλοκαίρι. Summer in Greece.
Ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα το καλοκαίρι.
Ζέστη, ιδρώτας,τσαπατσουλιά,χαλασμένα μακιγιάζ.
Tο μόνο παρήγορο όταν ήμουν μικρή, ήταν οι τρεις μήνες χωρίς σχολείο.
Μα και πάλι. Στα μέσα Αυγούστου άρχιζε πάντα το μαρτύριο.
Βαρεμάρα στο full.
Ύστερα, άρχισα να πηγαίνω σε συναυλίες, σε θεατρικά.
Βρήκα το καλοκαίρι σαν μια καλή ευκαιρία για να ψυχαγωγηθώ λιγάκι.
Επαρχία darling. Οι περισσότεροι ένα καλοκαίρι περιμένουν, για να το ρίξουν έξω.
Αν δεν είσαι σκυλάς δηλαδή. Διότι αν δεν είσαι...είναι γνωστό.
Η επαρχία βρωμάει σκυλάδικο.
Βέβαια εγώ, είμαι από τους τυχερούς της γλυκόπικρης επαρχίας.
Πηγαίνω συχνά Αθήνα, οπότε και σε κάποια θεατρικά έργα που επιθυμώ να παρακολουθήσω.
Φέτος, αυτό το καλοκαίρι είναι αλλιώς.
Όχι βέβαια πως αυτό το καλοκαίρι θα ''ζήσω''.
Μεθύσια,φασώματα,ξενύχτια. Ok,αυτά γίνονται χαλαρά και τον χειμώνα.
Και όποιος θεωρεί ''ζωή'' τα παραπάνω, είναι μαλάκας χαλαρά.
Εν πάσει περιπτώσει, του χρόνου θα'μαι γ'λυκείου.
Οπότε ξεκινήσαμε θερινά μαθήματα.
Λίγο λατινικά, λίγο φιλοσοφικά κείμενα, λίγο κείμενα σκέτο,λίγο ιστορία.
Καλή φάση, δεν μπορώ να πω.
Τώρα με το mundial, ο καθηγητής έκθεσης-λατινικών-κειμένων παίζει στοιχήματα
και συζητάμε και επί του ποδοσφαίρου.
10 το πρωί μάθημα, λατινικά, μαζί με freddo απάνω στο θρανίο μας.
Αλλιώς δεν παλεύεται,φίλε.
Ιούλιο θα σταματήσουμε. Ναι,να πάμε και διακοπές.
Για Κέρκυρα με βλέπω φέτος. Αλλιώς Χαλκιδική.
Βαρετό καλοκαίρι.
Επαναλήψεις στην τηλεόραση, επαναλήψεις στα τραγούδια.
Το λιωμένο παγωτό που κολλάει στο χέρι, σε κάτι καλοκαιρινά ραντεβού.
Κολλάει και λίγο ο Σιδηρόπουλος, στη φάση του καλοκαιριού.
Ούτε που ξέρω το γιατί. Έτσι το νιώθω.
Το καλοκαίρι το'χω συνδέσει με το υπαίθριο θέατρο Μητρόπολης.
Ανηφόρα, σκληρές πέτρες πάνω στις οποίες καθόμαστε,ζουζούνια και ύστερα...η μαγεία.
Θεατρική παράσταση.
Αν λέει κάτι, ίσως να τρέξω στα παρασκήνια, για τίποτα συγχαρητήρια.
Αν έχω και πολλά κέφια, ίσως να ζητήσω και αυτόγραφο.Αλλιώς, χλωμό.
Ύστερα τα φεστιβάλ. Φεστιβάλ Λίμνης Πλαστηρά,Φεστιβάλ Κ.Ν.Ε, Τα Καραισκάκεια.
Φυσικά, μόνο το της Λίμνης Πλαστήρα αξίζει.
Εκτός αν είσαι Κνίτης. Αλλάζει τότε.
Ύστερα η παραλία.
Τσαλακωμένα ρούχα σε βαλίτσες,απαίσιο άρωμα αντηλιακού.
Η θάλασσα...λάδι, από το λάδι.
Κουτάκια κοκά κόλα, αποτσίγαρα και σκυλιά να βολτάρουν στην αμμουδιά.
-Ναι, ρε φίλε. Δεν είμαι φιλόζωη. Problemo?-
Μερικά ζευγάρια τολμηρά, κάνουν σεξ στην παραλία τα βράδια ή μέσα στη θάλασσα τα μεσημέρια.
Σεξ στην παραλία? Άλλη βλακεία.
Πετσέτες στην άμμο ή πάνω σε ξαπλώστρες και αρχίζει το ''πανηγύρι''.
Μεγάλη τσαπατσουλιά...για πόσο?10 λεπτά?15?30? Ε, δεν νομίζω παραπάνω.
Υπαίθριο μπουρδέλο, με λίγα λόγια.
Και αν κάνουν και απεργία οι σκουπιδιάρηδες, την γαμήσαμε.
Εκεί να δεις μπόχα, φίλε μου.
Αξίζουν οι συναυλίες πραγματικά, σε κάτι αναψυκτήρια.
Πράσινο,δροσιά, αστέρια, η φωνή του αγαπημένου σου τραγουδιστή και κουτάκια μπύρας.
Η μπύρα είναι χρήσιμο ποτό το καλοκαίρι.
Σε δροσίζει και σε παρηγορεί.
Αν πας σε κάποιο νησί, όπως π.χ η Ρόδος θα περάσεις σίγουρα καλά, παρά την τσαπατσουλιά των διακοπών.
Και αυτό γιατί, έχει πολύ όμορφα κτίρια.
Ωραία αγορά, τρομερά άτομα.
Ροδίτες, άλλο πράγμα.
Δεν είναι σαν την Κρήτη.
Οι πόλεις, δεν διαφέρουν από τις μεγαλουπόλεις.
Και δεύτερον, σαν Έλληνας, θα περάσεις καλύτερα από τους ξένους.
Πρώτον, γιατί ξέρεις τι εστί χωριάτικη σαλάτα.
Οπότε δεν θα ζητήσεις την greek salad, με 8 ευρώ.
Δεύτερον, έχεις φάει τρομερά ''σούβλακος'' για να τα ζητήσεις και στις διακοπές.
Έπειτα για ''μούσακας'' ούτε λόγος, το'χουμε χορτάσει από τις μανάδες μας.
Τέλος, δεν είσαι Άγγλος οπότε δεν θα βρεις την ευκαιρία να γίνεις ντίρλα στην Ελλάδα.Το κάνεις όλο τον χρόνο,άλλωστε.
Τίποτα, είμαστε τυχεροί από πολλές απόψεις.
Πάντως το καλοκαίρι, που για όλους σημαίνει ελευθερία
-και ακόμα να καταλάβω το γιατί- έφτασε και φέτος.
Προς το παρόν το βρίσκω ok.
Κρατιέται και το μολύβι που βάζω στα μάτια.
Δεν μουτζουρώνομαι φέτος.
Νεοέλληνες, ας απολαύσουμε φραπέδες,τάβλι και αραλίκι.
-Ναι,γιατί όλο τον χρόνο σκοτωθήκαμε.Χμ.-
Και καλή ''ελευθερία''.
Εν πάσει περιπτώσει, δεν είναι απαισιόδοξο post.
Είναι ρεαλιστικό.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Και τελειώνω με στίχο από τραγούδι του Β.Παπακωνσταντίνου.
''Καλοκαίρι Καλοκαίρι....φιλελεύθερη λαλιά...το ένα χτύπαε τ'άλλο χέρι..από την απελπισιά...''
See you around. (: