Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

It's time to say goodbye...

So, έφτασε και ο Σεπτέμβρης..
Καταρχήν, καλό Φθινόπωρο σε όλους εύχομαι.
Εύχομαι, φέτος η χρονιά να είναι πολύ διαφορετική, πολύ καλύτερη για όλους μας.
Ας προσπαθήσουμε για το καλύτερο και ας ελπίσουμε πως θα έχουμε αρκετή τύχη και φέτος.
Εγώ, τώρα, θα πάω γ'λυκείου. Έχω ξεκινήσει ήδη φροντιστήρια.
Προς το παρόν, αντέχω χαλαρά. Είμαι θεωρητική, έχω βγάλει ήδη μια φορά την ύλη σε Φιλοσοφικό λόγο και Ιστορία και τώρα έχω ξεκινήσει για 2η φορά.
Κουράζομαι βέβαια λίγο,αλλά άπαξ και συνηθίσω...
Το θέμα είναι πως στις 13 του μηνός [που αρχίζουν και τα σχολεία] εγώ σταματώ να μπαίνω internet.
Θα μπαίνω ίσως κάποιες φορές τα Σαββατοκύριακα,αλλά για λίγο βέβαια.
So, it's time to say Goodbye...
Και δεν τους μπορώ τους αποχαιρετισμούς. xD
Δεν φοβάμαι, ίσως να μην το έχω διαπιστώσει καλά-καλά πως φτάνει σιγά-σιγά η στιγμή που περίμενα από το δημοτικό ακόμα.
Εν πάση περιπτώσει, έχω ως στόχο την Νομική Αθηνών. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, αλλά ΠΡΕΠΕΙ, γιατί θέλω να φύγω.
Και ίσως, να πρέπει να ακούσω και λίγο τον Coelho.
''Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο οι δυνάμεις του σύμπαντος συνωμοτούν για να το πετύχεις''.
Ας το πιστέψω, χωρίς να το πολυσκεφτώ, έτσι, για το γαμώτο.
Για να καταλάβετε, η νομική είναι ένα μέσο φυγής.
Από τα 13, θέλω να γίνω θεατρίνα.
Αν δεν καταφέρω, να περάσω στη Νομική και να φύγω για Αθήνα, ίσως να σημαίνει τελικά πως δεν το θέλω και τόσο πολύ.
Γιατί, το θέατρο είναι θρησκεία.
Αύτο έμαθα, αυτό ξέρω, αυτό θα έχω κατά νου, σε όλη τη δύσβατη-ίσως-πορεία που με περιμένει.
Σε 10 μήνες σίγουρα θα τα ξαναπούμε.
Και τότε, όλα, θα είναι σίγουρα πολύ διαφορετικά για όλους. :)
Τέλος, να ευχαριστήσω εσάς που μπαίνατε σε αυτό το blog , διαβάζατε τις αναρτήσεις και ίσως πότε-πότε να χαμογελούσατε, να δακρύζατε ή και να προβληματιζόσαστε.
Ίσως, βέβαια και τίποτα απ'όλα αυτά, μα η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. xD
Πολλές φορές τα σχόλια σας, με έβαλαν σε σκέψεις, με έκαναν να αντιμετωπίσω κάποιες καταστάσεις αλλιώς.
Είναι περίεργο λοιπόν, πόσο μπορεί να δεθούν οι άνθρωποι έστω και μέσω ενός blog.
Σας ευχαριστώ λοιπόν πολύ και παρακαλώ, να μη με ξεχάσετε.
Να περνάτε καλά, να είστε υγιείς και να προσέχετε.
Πολλά φιλιά. (:

4 σχόλια:

  1. Δανάη xD
    καλή χρονιά σου εύχομαι, με πολλή δύναμη και αποφασιστικότητα για το στόχο σου. Θα πετύχεις, να είσαι σίγουρη. ;) Εφόσον είναι το όνειρό σου...
    Από τις 13 δε θα μπαίνεις internet...δηλαδή σε χάνω;;; :| Να μπαίνεις Παρασκευοσάββατα! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δανάη, επειδή επιστρέφω αργά από Κρήτη ίσως κάνω καιρό να σε πετύχω.
    Θα πετύχεις. Αξίζει να πετύχεις.
    Μυαλό έχεις, λέγειν έχεις, μπορείς να το πετύχεις.
    Και το θέατρο το θες.
    Έχω ακούσει και είναι γνωστό ότι είναι άχαρη η δουλειά που θα κάνεις φέτος, στην 3η λυκείου.
    Αλλά να έχεις πάντα τα μάτια στραμμένα στο όνειρο.
    Αξιοποίησε -κυρίως- τον -ελεύθερο- χρόνο σου όσο καλύτερα μπορείς (ότι κι αν σημαίνει για το internet αυτό και κατ' επέκταση εμάς :P), βλέπεις φέτος, παίζεις παιχνίδι με το χρόνο.
    Προσωπικά, δε σε ξεχνάω.
    Μοιράστηκα μαζί σου την αγάπη για το θέατρο.
    Ήσουν για εμένα ένας παράγοντας που με έκανε να πάρω κάποιες αποφάσεις.
    (Βλ. την ομάδα που σου έλεγα.)
    Κι όταν κουράζεσαι πολύ, κατέβασε ένα λεπτό ρολά και θυμίσου πού στοχεύεις.
    Θα τα πούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. θα πετύχεις και όλα θα πάνε καλά. :)
    καλή δύναμη και καλό κουράγιο.
    να προσέχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν το θέλεις πραγματικα θα πετυχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή